Hulajnogi elektryczne uregulowane

Uchwalona 30 marca 2021 r. nowelizacja Prawa o ruchu drogowym reguluje status prawny hulajnóg elektrycznych i tzw. urządzeń transportu osobistego, w skład których wchodzą m.in. deskorolki elektryczne. Pojazdem takim nie będzie można przewozić pasażerów ani ładunków. Zabronione jest też korzystanie z elektrycznych hulajnóg po alkoholu i jazda tyłem.

W ostatnich latach zauważalny jest dynamiczny rozwój technologii w zakresie urządzeń transportu osobistego (dalej: UTO). Na ulicach i chodnikach pojawiają się hulajnogi elektryczne, deskorolki elektryczne, elektryczne urządzenia samopoziomujące i inne urządzenia o podobnej konstrukcji wyposażone w napęd elektryczny i przeznaczone do transportu osób. UTO stają się coraz bardziej dostępne i popularne, głównie wśród mieszkańców dużych aglomeracji miejskich, w szczególności za pośrednictwem bardzo dynamicznie rozwijających się w ostatnim czasie, w dużych miastach, wypożyczalni – głównie – hulajnóg elektrycznych. Korzystanie z tych urządzeń budzi jednak poważne wątpliwości w zakresie bezpieczeństwa uczestników ruchu drogowego, zwłaszcza pieszych.

Zagadnienia te reguluje ustawa z dnia 30 marca 2021 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (oczekuje na podpisanie przez Prezydenta RP).

Hulajnoga i urządzenie transportu osobistego

Po pierwsze ustawodawca zdecydował się na odrębną regulacje zasad poruszania się za pomocą hulajnóg elektrycznych oraz za pomocą UTO.

Do art. 2 Prawa o ruchu drogowym dopisano bowiem odrębne definicje dla hulajnogi elektrycznej (art. 2 pkt 47b) oraz urządzenia transportu osobistego (art. 2 pkt 47c). Zgodnie z tymi przepisami hulajnogą elektryczną jest pojazd napędzany elektrycznie, dwuosiowy, z kierownicą, bez siedzenia i pedałów, konstrukcyjnie przeznaczony do poruszania się wyłącznie przez kierującego znajdującego się na tym pojeździe.

Natomiast zgodnie z definicją ustawową urządzeniem transportu osobistego jest pojazd napędzany elektrycznie, z wyłączeniem hulajnogi elektrycznej, bez siedzenia i pedałów, konstrukcyjnie przeznaczony do poruszania się wyłącznie przez kierującego znajdującego się na tym pojeździe.

Nowelizacja zdefiniowała także tzw. urządzenie wspomagające ruch (art. 2 pkt 18a Prawa o ruchu drogowym) wskazując, że jest to urządzenie lub sprzęt sportowo – rekreacyjny, przeznaczone do poruszania się osoby w pozycji stojącej, napędzane siłą mięśni.

Co ważne osoba poruszająca się na hulajnodze elektrycznej, UTO, czy urządzeniu wspomagającym ruch nie jest pieszym. Zgodnie bowiem ze znowelizowaną definicją pieszego (art. 1 pkt 18 Prawa o ruchu drogowym), jest to osoba znajdującą się poza pojazdem na drodze i niewykonującą na niej robót lub czynności przewidzianych odrębnymi przepisami; za pieszego uważa się również osobę prowadzącą, ciągnącą lub pchającą rower, motorower, motocykl, hulajnogę elektryczną, urządzenie transportu osobistego, urządzenie wspomagające ruch, wózek dziecięcy, podręczny lub inwalidzki, osobę poruszającą się w wózku inwalidzkim, a także dziecko w wieku do 10 lat kierujące rowerem pod opieką osoby dorosłej.

Zasady dla „elektryków”

Jak wynika ze znowelizowanego art. 33 Prawa o ruchu drogowym, kierujący hulajnogą elektryczną obowiązany jest korzystać ze ścieżki rowerowej, albo wydzielonego na jezdni pasa ruchu dla rowerów. Ustawodawca dopuścił też możliwość poruszania się hulajnogą elektryczną po chodniku lub drogi przeznaczonej dla pieszych. Jak wynika z nowododanego do Prawa o ruchu drogowym art. 33a ust. 2 jest to dozwolone, gdy chodnik jest usytuowany wzdłuż jezdni, po której ruch pojazdów jest dozwolony z prędkością większą niż 30 km/h, i brakuje wydzielonej drogi dla rowerów oraz pasa ruchu dla rowerów.

Natomiast z ustępu 3 art. 33a wynika, że kierującemu hulajnogą elektryczną zabrania się:

• ciągnięcia lub holowania innego pojazdu;
• przewożenia innej osoby, zwierzęcia lub ładunku.

Natomiast jak wynika z nowododanego do Prawa o ruchu drogowym art. 33b kierujący urządzeniem transportu osobistego jest obowiązany korzystać z drogi dla rowerów, jeżeli jest ona wyznaczona dla kierunku, w którym się porusza lub zamierza skręcić. Korzystanie z chodnika lub drogi dla pieszych przez kierującego urządzeniem transportu osobistego jest dozwolone wyjątkowo, gdy brakuje wydzielonej drogi dla rowerów.

Kierującemu urządzeniem transportu osobistego zabrania się:

• ciągnięcia lub holowania innego pojazdu;
• przewożenia innej osoby, zwierzęcia lub ładunku;
• czepiania się pojazdów.

Ponadto nowododany do Prawa o ruchu drogowym art. 33c wskazuje, że kierujący hulajnogą elektryczną lub urządzeniem transportu osobistego, korzystając z chodnika albo drogi dla pieszych, jest obowiązany jechać z prędkością zbliżoną do prędkości pieszego, zachować szczególną ostrożność, ustępować pierwszeństwa pieszemu oraz nie utrudniać jego ruchu.

Urządzenia wspomagające ruch

Osoba poruszająca się za pomocą urządzenia wspomagającego ruch (np. napędzana siłą mięśni hulajnoga lub deskorolka) jest obowiązana korzystać z chodnika, drogi dla pieszych lub drogi dla rowerów.

Osobę poruszającą się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch na drodze dla rowerów obowiązuje ruch prawostronny.

Osoba poruszająca się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch, korzystając z chodnika albo drogi dla pieszych, jest obowiązana poruszać się z prędkością zbliżoną do prędkości pieszego.

Osobie poruszającej się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch zabrania się:

• poruszania się w stanie nietrzeźwości, w stanie po użyciu alkoholu lub środka działającego podobnie do alkoholu;
• przewożenia innej osoby, zwierzęcia lub ładunku;
• ciągnięcia pojazdu lub ładunku;
• czepiania się pojazdów;
• poruszania się tyłem.