Facebook
X
LinkedinZdiagnozowane problemy i propozycje rozwiązań Komisja przedstawiła w stanowisku dotyczącym prawa do świadczeń opieki zdrowotnej.
Zwraca w nim np. uwagę na konieczność poprawienia efektywności prowadzenia postępowań w sprawie potwierdzania prawa do świadczeń opieki zdrowotnej. Dziś decyzje potwierdzające prawo do świadczeń zdrowotnych osób nieubezpieczonych, z dochodem poniżej kryterium dochodowego w pomocy społecznej wydawać może wójt, burmistrz lub prezydent miasta. Możew tym zakresie upoważnić jedynie kierownika ośrodka pomocy społecznej, a w przypadku przekształcenia ośrodka pomocy społecznej w centrum usług społecznych - dyrektora centrum usług społecznych. Upoważnienie nie może być wydawane pracownikom tych jednostek, co znacznie zawęża zakres osób, które mogą decyzje wydawać.
- W praktyce rozwiązanie to jest problematyczne (zwłaszcza w większych miastach), ponieważ wszystkie postępowania w ośrodkach pomocy społecznej mogą być prowadzone tylko przez kierownika jednostki. W każdym roku jest to kilkaset postępowań administracyjnych. – czytamy w stanowisku Komisji UMP.
W stronę usprawnień
Dlatego samorządowcy z Unii Metropolii Polskich postulują wprowadzenie rozwiązania umożliwiającego udzielenie przez wójta (burmistrza, prezydenta) upoważnienia do wydawania decyzji w sprawie potwierdzenia prawa do świadczeń opieki zdrowotnej pracownikom ośrodka pomocy społecznej innym niż kierownik ops, analogicznie jak w wypadku upoważnień wydawanych na gruncie ustawy o pomocy społecznej (art. 110 ust. 7 i 8). Usprawniłoby to prowadzenie postępowań w sprawie potwierdzania prawa do świadczeń opieki zdrowotnej.
Komisja zwraca także uwagę na z art. 54 ust. 1 ustawy zdrowotnej wynika, że do wydania decyzji w sprawie potwierdzenia prawa do świadczeń opieki zdrowotnej jest wójt (burmistrz, prezydenta) gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy. Prawo do tych świadczeń często jest potwierdzane osobom bezdomnym, które nie mają miejsca zamieszkania. W takiej sytuacji właściwość miejscową trzeba ustalać na podstawie przepisów ogólnych wynikających z kodeksu postępowania administracyjnego.
Zawiłości prawne
Tymczasem te same ośrodki pomocy społecznej udzielając pomocy społecznej osobom bezdomnym, ustalają właściwość miejscową w oparciu o przepisy szczególne, które zawiera ustawa o pomocy społecznej
- Trudno znaleźć uzasadnienie dla odmiennego ustalania właściwości miejscowej na gruncie tych ustaw, szczególnie że w obu wypadkach przeprowadza się wywiad środowiskowy. Obowiązująca regulacja stwarza problemy z określeniem właściwości miejscowej organu oraz wzajemnym przekazywaniem sobie spraw. Ustalenie właściwości może doprowadzić do tego, że dany OPS będzie właściwy w sprawach pomocy społecznej, a nie będzie właściwy w sprawie wydania decyzji z art. 54 ustawy zdrowotnej. Zasadnym jest, aby potwierdzenie prawa wydawała gmina, z którą świadczeniobiorca jest związany, analogicznie jak na gruncie ustawy o pomocy społecznej – dowiadujemy się ze stanowiska podpisanego przez Dorotę Bąbiak-Kowalską, dyrektor zarządzającą w UMP.
Realne propozycje UMP
W efekcie Komisja UMP proponuje ustalanie właściwości miejscowej w wypadku art. 54 ustawy zdrowotnej na takich samych zasadach jak na gruncie ustawy o pomocy społecznej, poprzez dodanie przepisu szczególnego określającego właściwość miejscową w przypadku świadczeniobiorców niemających miejsca zamieszkania.
Więcej postulatów, które dotyczą opłat powiatu za pobyt dziecka umieszczonego w ZOL na podstawie postanowienia sądu oraz badania mieszkańców dps chorych psychicznie znajduje się w załączonym stanowisku, które zostało zgodnie z rozdzielnikiem rozesłane do resortów: zdrowia oraz rodziny, pracy i polityki społecznej, a także do Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego. Stanowisko będzie omawiane do posiedzeniu Zespołu ds. Ochrony Zdrowia i Polityki Społecznej KWRiST.
Liczymy na to, że strona rządowa wsłucha się w głos samorządów i uwzględni proponowane rozwiązania prawne w pracach legislacyjnych.
Postulaty znajdują się poniżej.
