Facebook
Twitter
LinkedinMichał Cyrankiewicz-Gortyński: Jaka jest obecnie kondycja finansowa branży wodociągowo-kanalizacyjnej i co na nią najbardziej wpływa?
Beata Wiśniewska: Porównując wykonanie kosztów za 2022 w porównaniu do 2021 roku stwierdzamy, że koszty wzrosły w Spółce o około 14%. Koszty energii i koszty zużycia materiałów w I kwartale 2023 – w stosunku do wykonania za I kwartał 2022 ¬ wzrosły o około 50%. Cena energii, pomimo zamrożenia ceny zakupu na poziomie 785 zł/MWh, wzrosła dodatkowo ze względu na wzrost opłaty abonamentowej, wzrost kosztów dystrybucji. We wzroście kosztów materiałów największy udział ma wzrost cen na flokulanty, koagulanty i reagenty do procesów uzdatniania wody i oczyszczania ścieków. Wzrosty cen sięgają nawet do 200%. Dodatkowy wpływ mają obciążenia spowodowane wzrostem kosztów obsługi kredytów i pożyczek zaciągniętych na rozwój i modernizację infrastruktury wod.-kan. (wzrost WIBOR).
Czy sytuacja finansowa przedsiębiorstw wodociągowo-kanalizacyjnych ma wpływ na rynek pracy, czy usług?
Kondycja finansowa przedsiębiorstw wodociągowo-kanalizacyjnych ma wpływ na zakres rzeczowy i finansowy realizowanych inwestycji, a to bezpośrednio wpływa na dostawców usług i materiałów. Być może w dużych miastach jest to mniejszy problem, ale w małych miejscowościach lokalni przedsiębiorcy kooperujący z przedsiębiorstwami wodociągowo-kanalizacyjnymi mogą boleśnie odczuć tę zależność. Poza tym nasilające się problemy finansowe powodują odpływ wysoko wykwalifikowanej kadry, co nie poprawia sytuacji, w jakiej znalazła się branża.
Jak sytuacja finansowa branży wod.-kan. (przedsiębiorstw wodociągowo-kanalizacyjnych) wpływa ich możliwości inwestycyjne, a w konsekwencji na wdrożenie przepisów unijnych i krajowych dotyczących m.in. jakości wody i oczyszczania ścieków?
Sytuacja jest bardzo niebezpieczna. Wiele przedsiębiorstw walczy o spełnienie lub utrzymanie wymagań dyrektywy ściekowej, a tego nie osiągnie się w inny sposób, niż przez realizację inwestycji, zarówno o charakterze rozwojowym, jak i odtworzeniowym. Nie mniejszym wyzwaniem wydaje się być dyrektywa wodna, której wymagania nie zostały jeszcze transponowane do prawa krajowego. Obecnie jesteśmy w sytuacji braku zapewnienia finansowania na odpowiednim poziomie, i mam tu na myśli nie tylko duże opóźnienia w dostępie do środków UE, ale również brak wkładu własnego, aby można było w ogóle myśleć o udziale w konkursach na dofinansowanie.
