Co się wydarzyło na kwietniowym posiedzeniu KWRiST?

To zmuszanie gmin do finansowania świadczeń koszykowych

Negatywną opinię KWRiST otrzymał pilotowany przez Ministerstwo Zdrowia projekt ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw (UD 331). Przyczyną takiej decyzji było wprowadzone w jej przepisach ograniczenia możliwości finansowego wspierania przez Narodowy Fundusz Zdrowia realizowanych przez samorządy programów polityki zdrowotnej jedynie do tych, które mieszczą się w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych określonych w wykazach świadczeń gwarantowanych i dotyczących szczepień ochronnych.

- O umożliwienie łączenia środków NFZ z samorządowymi przy realizacji lokalnych i regionalnych programów zdrowotnych ubiegamy się od 8 lat. W 2017 r. udało nam się wywalczyć możliwość tworzenia takich montaży finansowych, ale tylko na kilka miesięcy. Ustawodawca w styczniu się na to zgodził, ale już w listopadzie tego samego roku swoją zgodę wycofał – przypominał Marek Wójcik, sekretarz strony samorządowej KWRiST. – Konsekwentnie domagamy się, aby takie montaże finansowe były możliwe przy realizacji samorządowych programów zdrowotnych dotyczących świadczeń poza koszykowych. Wyjątek dla szczepień to za mało. Od wychowania się z tego ograniczenia uzależniamy opinie w sprawie całego projektu – mówił Marek Wójcik.

W swoim wystąpieniu sekretarz strony samorządowej KWRiST przypomniał, że to dzięki realizacji samorządowych programów zdrowotnych w koszyku świadczeń gwarantowanych znalazły się i szczepienia przeciwko grypie i szczepienia przeciwko HPV. Powtórzył także argumentację, która w dyskusji na ten temat padała wielokrotnie podczas omawiania projektu na Zespole ds. ochrony zdrowia i polityki społecznej KWRiST: Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie dofinansowywał samorządowych programów zdrowotnych „w ciemno”. Każdy taki program – zanim dofinansowanie uzyska – jest analizowany przez Agencję Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji, NFZ i właściwego wojewodę.

Ponadto sekretarz strony samorządowej zwrócił uwagę, że zaproponowany w obecnym kształcie przepis nowelizacji jest de facto zmuszaniem samorządów do finansowania świadczeń gwarantowanych. – Ten projekt to nie jest pierwsze działanie, które powoduje, że jednostki samorządu terytorialnego z własnych budżetów będą miały przywilej finansowania świadczeń gwarantowanych, które ze swej definicji powinny być finansowane w 100% przez Narodowy Fundusz Zdrowia. To nic innego jak wyciąganie pieniędzy z samorządowych budżetów na finansowanie świadczeń gwarantowanych. – argumentował Marek Wójcik.

Ponieważ Ministerstwo Zdrowia na zmianę projektu w tym zakresie się nie zgodziło, opuścił on posiedzenie KWRiST z opinia negatywną.

W sprawie Stref Czystego Transportu i budżetów obywatelskich

Celem wprowadzania Stref Czystego Transportu (STC) jest ochrona mieszkańców przed szkodliwymi substancjami, wydostającymi się ze spalinami z rur wydechowych aut. Chodzi więc przede wszystkim o to, by wyeliminować z naszych ulic te pojazdy, które nie spełniają wymaganych norm, trują najbardziej.

Uchwalona 2 grudnia 2021 r. nowelizacja ustawy o elektromobilności ułatwiła samorządom tworzenie Stref Czystego Transportu. Pierwszym miastem, które zdecydowało się podjąć uchwałę ustanawiająca taką strefę jest Kraków. O utworzeniu STC myślą także i inne miasta, m.in. Łódź, Wrocław czy Warszawa.

Miasta Unii Metropolii Polskich zwracają jednocześnie uwagę, że przewidziany w przepisach wykonawczych system identyfikowania pojazdów uprawnionych do poruszania się po takiej strefie jest nieracjonalny i kosztochłonny.

- Koszt wydania i dystrybucji nalepki to dodatkowy, niepotrzebny koszt dla Gminy. Ustawa o elektromobilności i paliwach alternatywnych precyzyjnie określa koszt wydania nalepki – musi on wynosić dla właściciela/użytkowania pojazdu 5 zł. Tymczasem dla miasta produkcja takiej naklejki wiąże się z zamówieniem odpowiednich drukarek, oprogramowania do nich, kosztami materiałowymi (niemałymi, ponieważ nalepka musi mieć warstwę z klejem itp.), a także osobowymi – należy zatrudnić, przynajmniej w pierwszym okresie, dodatkowych pracowników, którzy nie tylko będą obsługiwać wnioski, ale też właśnie druk i wysyłkę naklejek (mają być one wydawane korespondencyjnie, co stanowi następny koszt dla Gminy). Mogłoby to także znacznie wydłużać czas oczekiwania na przyznanie uprawnia do wjazdu do SCT. – czytamy np. w stanowisku Zarządu Transportu Publicznego w Krakowie.

Dlatego Unia Metropolii Polskich wystąpiła z wnioskiem do rządu, aby do identyfikacji pojazdów wjeżdżających do strefy mógł być wykorzystany system teleinformatyczny, a sam proces identyfikacji oparty był o odczyt tablic rejestracyjnych.

Propozycja ta spotkała się z życzliwym przyjęciem właściwych resortów.

- Propozycja, aby samorządy weryfikowały pojazdy wjeżdżające do Strefy Czystego Transportu za pomocą systemu teleinformatycznego jest propozycją dobrą – odpowiadał Marek Popiołek, zastępca dyrektora Departamentu Elektromobilności i Gospodarki Wodorowej w Ministerstwie Klimatu i Środowiska dodając, że stosowne rozwiązania legislacyjne opracowuje resort cyfryzacji.

- Zgadza się, stosowna zmiana przepisów jest przygotowywana. Znajduje się ona na etapie wpisu do wykazu prac legislacyjnych rządu. Będziemy chcieli przyjąć ta zmianę jak najszybciej, jeżeli czas pozwoli to jeszcze w bieżącej kadencji - poinformowała Katarzyna Kopytowska, zastępca dyrektora Departamentu Zarzadzania Systemami Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

- To bardzo dobra informacja – komentował Tamás Dombi, dyrektor Biura Zarządzania Ruchem Drogowym UM Warszawa.  – Przewidziany system naklejkowy byłby sporym utrudnieniem zarówno dla miast jak i dla mieszkańców, co znalazło wyraz także w konsultacjach dotyczących wprowadzenia w Warszawie Strefy Czystego Transportu.

Unia Metropolii Polskich zaapelowała także o zatrzymanie zmian ustawowych, które przewidują wprowadzenie obligatoryjnego wymogu, aby odpowiedni procent środków budżetów obywatelskich przeznaczony był na ekologiczne inwestycje. W ocenie UMP takie rozwiązanie przyniesie tylko szkodę poprzez usztywnienie strony wydatkowej budżetów obywatelskich, tym bardziej, że w wielu miastach tego typu inicjatywy stanowią dużą część budżetów obywatelskich.